De bescherming die filters bieden tegen ongewenste stoffen en allergenen wordt aangegeven in filterklassen, waarbij de filters zijn geclassificeerd als G, M en F volgens de EN779 filternorm. Vanaf 2017 is deze filternorm vervangen door de ISO16890 filternorm, die specifieker aangeeft tegen welke stoffen de filters bescherming bieden. Geleidelijk zullen de oude filterklassen plaatsmaken voor de nieuwe normering.
Vergelijking tussen de oude en nieuwe regelgeving
Vroeger werden filters geclassificeerd op basis van hun vermogen om deeltjes van 0,4 micrometer tegen te houden. Met de nieuwe filternorm wordt er nu gekeken naar verschillende groottes van stofdeeltjes, wat een gedetailleerder inzicht geeft in de prestaties van luchtfilters. Omdat we begrijpen dat de oude filternorm bij de meeste mensen bekender is, vermelden we deze bij alle filters. De nieuwe filternorm is echter ook te vinden in de specificaties.
Wil je een overzichtelijke vergelijking maken van hoe de oude en bekende filternorm zich verhoudt tot de nieuwe filternorm of weten hoe effectief de filters kunnen filteren? Bekijk dan de duidelijke uitleg van de filterklassen.
Hoe werkt de nieuwe filternorm?
Volgens de nieuwe ISO16890-regelgeving moeten de filters de volgende waarden specificeren:
- ISO Coarse: het percentage grof stof dat door de filter wordt tegengehouden.
- ISO ePM1: het percentage fijnstof met een grootte van < 1 µm dat de filter tegenhoudt.
- ISO ePM2,5: het percentage fijnstof met een grootte van < 2,5 µm dat de filter tegenhoudt.
- ISO ePM10: het percentage fijnstof met een grootte van < 10 µm dat de filter tegenhoudt.
Hoe kleiner het aantal micrometers (µm) is, hoe kleiner de gefilterde stoffen zijn.